بررسی ژنوتیپ‌های انبه (Mangifera indica L.) جنوب ایران بر اساس شاخص‌های مورفولوژیکی و بیوشیمیایی

به منظور گروه­بندی و مقایسه 27 ژنوتیپ انبه در مناطق جنوب ایران (استان­های کرمان و هرمزگان)، صفات فیزیولوژیکی مربوط به برگ، میوه و هسته­، بر اساس توصیفگر جهانی انبه اندازه­گیری شد. نتایج تجزیه واریانس داده­ها نشان داد که اثر ژنوتیپ بر صفات کلروفیل b، کلروفیل کل، کارتنوئیدها، نشت یونی، آنتوسیانین برگ، pH میوه، میزان مواد جامد محلول، ویتامین ث (اسید آسکوربیک)، TSS آب میوه، اسیدیته میوه­ها و همچنین خصوصیات هسته (طول هسته، ضخامت هسته، عرض هسته، وزن­تر هسته و وزن­خشک هسته) معنی­دار بود. نتایج مقایسه میانگین‌ها مشخص ساخت بالاترین میزان اسید آسکوربیک، مواد جامد محلول میوه و کلروفیل کل برگ به ترتیب به ژنوتیپ‌های سیندری، دوقلو و خاروست تعلق داشتند. ژنوتیپ نباتی1 کمترین (9/3 سانتی­متر) و بینام 1 بیشترین میانگین طول هسته (66/11 سانتی­متر)، و ژنوتیپ نباتی 1 و لانگرا به­ترتیب کمترین و بیشترین میانگین عرض هسته (8/2 و 7/4 سانتی­متر) را در بین ژنوتیپ­های مورد مطالعه به خود اختصاص دادند. همچنین بیشترین عملکرد تک درخت از ژنوتیپ سیندری (260 کیلوگرم) بدست آمد با آنکه تفاوت معنی‌داری با ژنوتیپ شاهانی2 (240 کیلوگرم) نداشت. تجزیه کلاستر بر اساس متوسط فاصله بین گروه‌ها (UPGMA)، ژنوتیپ­ها را در فاصله 09/7 در چهار گروه قرار داد.